Conjugaison:espagnol/acortar

Conjugaison en espagnol
acortar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

acortar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	acortar	[a.koɾˈtaɾ]	haber	acortado	[aˌβeɾ a.koɾˈta.ðo]
Gérondif	acortando	[a.koɾˈtan̪.do]	habiendo	acortado	[aˌβjen.do a.koɾˈta.ðo]
Participe passé	acortado	[a.koɾˈta.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   acorto [aˈkoɾ.to] (tú/vos)  ou (vos)   acortas  acortás [aˈkoɾ.tas] [a.koɾˈtas] (él/ella/Ud.)   acorta [aˈkoɾ.ta] (nosostros-as)   acortamos [a.koɾˈta.mos] (vosostros-as/os)   acortáis [a.koɾˈtai̯s] (ellos-as/Uds.)   acortan [aˈkoɾ.tan]	Passé composé (yo)   he acortado [e a.koɾˈta.ðo] (tú/vos)   has acortado [as a.koɾˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   ha acortado [a a.koɾˈta.ðo] (nosotros-as)   hemos acortado [ˈe.mos a.koɾˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habéis acortado [a.ˈβejs a.koɾˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   han acortado [an a.koɾˈta.ðo]
Imparfait (yo)   acortaba [a.koɾˈta.βa] (tú/vos)   acortabas [a.koɾˈta.βas] (él/ella/Ud.)   acortaba [a.koɾˈta.βa] (nosostros-as)   acortábamos [a.koɾˈta.βa.mos] (vosostros-as/os)   acortabais [a.koɾˈta.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   acortaban [a.koɾˈta.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había acortado [a.ˈβi.a a.koɾˈta.ðo] (tú/vos)   habías acortado [a.ˈβi.as a.koɾˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   había acortado [a.ˈβi.a a.koɾˈta.ðo] (nosotros-as)   habíamos acortado [a.ˈβi.a.mos a.koɾˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habíais acortado [a.ˈβi.ajs a.koɾˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían acortado [a.ˈβi.an a.koɾˈta.ðo]
Passé simple (yo)   acorté [a.koɾˈte] (tú/vos)   acortaste [a.koɾˈtas.te] (él/ella/Ud.)   acortó [a.koɾˈto] (nosostros-as)   acortamos [a.koɾˈta.mos] (vosostros-as/os)   acortasteis [a.koɾˈtas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   acortaron [a.koɾˈta.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube acortado [ˈu.βe a.koɾˈta.ðo] (tú/vos)   hubiste acortado [u.ˈβi.ste a.koɾˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo acortado [ˈu.βo a.koɾˈta.ðo] (nosotros-as)   hubimos acortado [u.ˈβi.mos a.koɾˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis acortado [u.ˈβi.stejs a.koɾˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron acortado [u.ˈβje.ɾon a.koɾˈta.ðo]
Futur simple (yo)   acortaré [a.koɾ.taˈɾe] (tú/vos)   acortarás [a.koɾ.taˈɾas] (él/ella/Ud.)   acortará [a.koɾ.taˈɾa] (nosostros-as)   acortaremos [a.koɾ.taˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   acortaréis [a.koɾ.taˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   acortarán [a.koɾ.taˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré acortado [a.ˈβɾe a.koɾˈta.ðo] (tú/vos)   habrás acortado [a.ˈβɾas a.koɾˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá acortado [a.ˈβɾa a.koɾˈta.ðo] (nosotros-as)   habremos acortado [a.ˈβɾe.mos a.koɾˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habréis acortado [a.ˈβɾejs a.koɾˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán acortado [a.ˈβɾan a.koɾˈta.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   acortaría [a.koɾ.taˈɾi.a] (tú/vos)   acortarías [a.koɾ.taˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   acortaría [a.koɾ.taˈɾi.a] (nosostros-as)   acortaríamos [a.koɾ.taˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   acortaríais [a.koɾ.taˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   acortarían [a.koɾ.taˈɾi.an]

Passé (yo)   habría acortado [a.ˈβɾi.a a.koɾˈta.ðo] (tú/vos)   habrías acortado [a.ˈβɾi.as a.koɾˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   habría acortado [a.ˈβɾi.a a.koɾˈta.ðo] (nosotros-as)   habríamos acortado [a.ˈβɾi.a.mos a.koɾˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habríais acortado [a.ˈβɾi.ajs a.koɾˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían acortado [a.ˈβɾi.an a.koɾˈta.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   acorte [a.ˈkoɾ.te] (tú/vos)  ou (vos)   acortes  acortés [a.ˈkoɾ.tes] [a.koɾˈtes] (él/ella/Ud.)   acorte [a.ˈkoɾ.te] (nosostros-as)   acortemos [a.koɾˈte.mos] (vosostros-as/os)   acortéis [a.koɾˈtei̯s] (ellos-as/Uds.)   acorten [a.ˈkoɾ.ten]	Passé composé (yo)   haya acortado [ˈa.ja a.koɾˈta.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas acortado  hayás acortado [ˈa.jas a.koɾˈta.ðo] [a.ˈjas a.koɾˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   haya acortado [ˈa.ja a.koɾˈta.ðo] (nosotros-as)   hayamos acortado [a.ˈja.mos a.koɾˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis acortado [a.ˈjajs a.koɾˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan acortado [ˈa.jan a.koɾˈta.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   acortara [a.koɾˈta.ɾa] (tú/vos)   acortaras [a.koɾˈta.ɾas] (él/ella/Ud.)   acortara [a.koɾˈta.ɾa] (nosostros-as)   acortáramos [a.koɾˈta.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   acortarais [a.koɾˈta.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   acortaran [a.koɾˈta.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera acortado [u.ˈβje.ɾa a.koɾˈta.ðo] (tú/vos)   hubieras acortado [u.ˈβje.ɾas a.koɾˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera acortado [u.ˈβje.ɾa a.koɾˈta.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos acortado [u.ˈβje.ɾa.mos a.koɾˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais acortado [u.ˈβje.ɾajs a.koɾˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran acortado [u.ˈβje.ɾan a.koɾˈta.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   acortase [a.koɾˈta.se] (tú/vos)   acortases [a.koɾˈta.ses] (él/ella/Ud.)   acortase [a.koɾˈta.se] (nosostros-as)   acortásemos [a.koɾˈta.se.mos] (vosostros-as/os)   acortaseis [a.koɾˈta.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   acortasen [a.koɾˈta.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese acortado [u.ˈβje.se a.koɾˈta.ðo] (tú/vos)   hubieses acortado [u.ˈβje.ses a.koɾˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese acortado [u.ˈβje.se a.koɾˈta.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos acortado [u.ˈβje.se.mos a.koɾˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis acortado [u.ˈβje.sejs a.koɾˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen acortado [u.ˈβje.sen a.koɾˈta.ðo]
Futur (yo)   acortare [a.koɾˈta.ɾe] (tú/vos)   acortares [a.koɾˈta.ɾes] (él/ella/Ud.)   acortare [a.koɾˈta.ɾe] (nosostros-as)   acortáremos [a.koɾˈta.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   acortareis [a.koɾˈta.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   acortaren [a.koɾˈta.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere acortado [u.ˈβje.ɾe a.koɾˈta.ðo] (tú/vos)   hubieres acortado [u.ˈβje.ɾes a.koɾˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere acortado [u.ˈβje.ɾe a.koɾˈta.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos acortado [u.ˈβje.ɾe.mos a.koɾˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis acortado [u.ˈβje.ɾejs a.koɾˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren acortado [u.ˈβje.ɾen a.koɾˈta.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   acorta  acortá [aˈkoɾ.ta] [a.koɾˈta] (usted)   acorte [aˈkoɾ.te] (nosostros-as)   acortemos [a.koɾˈte.mos] (vosostros-as)   acortad [a.koɾˈtað] (ustedes)   acorten [aˈkoɾ.ten]