Conjugaison:espagnol/acertar

Conjugaison en espagnol
acertar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

acertar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	acertar	[a.θɛɾˈtaɾ]	haber	acertado	[aˌβeɾ a.θɛɾˈta.ðo]
Gérondif	acertando	[a.θɛɾˈtan̪.do]	habiendo	acertado	[aˌβjen.do a.θɛɾˈta.ðo]
Participe passé	acertado	[a.θɛɾˈta.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   acierto [aˈθjɛɾ.to] (tú/vos)  ou (vos)   aciertas  acertás [aˈθjɛɾ.tas] [a.θɛɾˈtas] (él/ella/Ud.)   acierta [aˈθjɛɾ.ta] (nosostros-as)   acertamos [a.θɛɾˈta.mos] (vosostros-as/os)   acertáis [a.θɛɾˈtai̯s] (ellos-as/Uds.)   aciertan [aˈθjɛɾ.tan]	Passé composé (yo)   he acertado [e a.θɛɾˈta.ðo] (tú/vos)   has acertado [as a.θɛɾˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   ha acertado [a a.θɛɾˈta.ðo] (nosotros-as)   hemos acertado [ˈe.mos a.θɛɾˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habéis acertado [a.ˈβejs a.θɛɾˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   han acertado [an a.θɛɾˈta.ðo]
Imparfait (yo)   acertaba [a.θɛɾˈta.βa] (tú/vos)   acertabas [a.θɛɾˈta.βas] (él/ella/Ud.)   acertaba [a.θɛɾˈta.βa] (nosostros-as)   acertábamos [a.θɛɾˈta.βa.mos] (vosostros-as/os)   acertabais [a.θɛɾˈta.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   acertaban [a.θɛɾˈta.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había acertado [a.ˈβi.a a.θɛɾˈta.ðo] (tú/vos)   habías acertado [a.ˈβi.as a.θɛɾˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   había acertado [a.ˈβi.a a.θɛɾˈta.ðo] (nosotros-as)   habíamos acertado [a.ˈβi.a.mos a.θɛɾˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habíais acertado [a.ˈβi.ajs a.θɛɾˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían acertado [a.ˈβi.an a.θɛɾˈta.ðo]
Passé simple (yo)   acerté [a.θɛɾˈte] (tú/vos)   acertaste [a.θɛɾˈtas.te] (él/ella/Ud.)   acertó [a.θɛɾˈto] (nosostros-as)   acertamos [a.θɛɾˈta.mos] (vosostros-as/os)   acertasteis [a.θɛɾˈtas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   acertaron [a.θɛɾˈta.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube acertado [ˈu.βe a.θɛɾˈta.ðo] (tú/vos)   hubiste acertado [u.ˈβi.ste a.θɛɾˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo acertado [ˈu.βo a.θɛɾˈta.ðo] (nosotros-as)   hubimos acertado [u.ˈβi.mos a.θɛɾˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis acertado [u.ˈβi.stejs a.θɛɾˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron acertado [u.ˈβje.ɾon a.θɛɾˈta.ðo]
Futur simple (yo)   acertaré [a.θɛɾ.taˈɾe] (tú/vos)   acertarás [a.θɛɾ.taˈɾas] (él/ella/Ud.)   acertará [a.θɛɾ.taˈɾa] (nosostros-as)   acertaremos [a.θɛɾ.taˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   acertaréis [a.θɛɾ.taˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   acertarán [a.θɛɾ.taˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré acertado [a.ˈβɾe a.θɛɾˈta.ðo] (tú/vos)   habrás acertado [a.ˈβɾas a.θɛɾˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá acertado [a.ˈβɾa a.θɛɾˈta.ðo] (nosotros-as)   habremos acertado [a.ˈβɾe.mos a.θɛɾˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habréis acertado [a.ˈβɾejs a.θɛɾˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán acertado [a.ˈβɾan a.θɛɾˈta.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   acertaría [a.θɛɾ.taˈɾi.a] (tú/vos)   acertarías [a.θɛɾ.taˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   acertaría [a.θɛɾ.taˈɾi.a] (nosostros-as)   acertaríamos [a.θɛɾ.taˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   acertaríais [a.θɛɾ.taˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   acertarían [a.θɛɾ.taˈɾi.an]

Passé (yo)   habría acertado [a.ˈβɾi.a a.θɛɾˈta.ðo] (tú/vos)   habrías acertado [a.ˈβɾi.as a.θɛɾˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   habría acertado [a.ˈβɾi.a a.θɛɾˈta.ðo] (nosotros-as)   habríamos acertado [a.ˈβɾi.a.mos a.θɛɾˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habríais acertado [a.ˈβɾi.ajs a.θɛɾˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían acertado [a.ˈβɾi.an a.θɛɾˈta.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   acierte [a.ˈθjɛɾ.te] (tú/vos)  ou (vos)   aciertes  acertés [a.ˈθjɛɾ.tes] [a.θɛɾˈtes] (él/ella/Ud.)   acierte [a.ˈθjɛɾ.te] (nosostros-as)   acertemos [a.θɛɾˈte.mos] (vosostros-as/os)   acertéis [a.θɛɾˈtei̯s] (ellos-as/Uds.)   acierten [a.ˈθjɛɾ.ten]	Passé composé (yo)   haya acertado [ˈa.ja a.θɛɾˈta.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas acertado  hayás acertado [ˈa.jas a.θɛɾˈta.ðo] [a.ˈjas a.θɛɾˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   haya acertado [ˈa.ja a.θɛɾˈta.ðo] (nosotros-as)   hayamos acertado [a.ˈja.mos a.θɛɾˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis acertado [a.ˈjajs a.θɛɾˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan acertado [ˈa.jan a.θɛɾˈta.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   acertara [a.θɛɾˈta.ɾa] (tú/vos)   acertaras [a.θɛɾˈta.ɾas] (él/ella/Ud.)   acertara [a.θɛɾˈta.ɾa] (nosostros-as)   acertáramos [a.θɛɾˈta.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   acertarais [a.θɛɾˈta.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   acertaran [a.θɛɾˈta.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera acertado [u.ˈβje.ɾa a.θɛɾˈta.ðo] (tú/vos)   hubieras acertado [u.ˈβje.ɾas a.θɛɾˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera acertado [u.ˈβje.ɾa a.θɛɾˈta.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos acertado [u.ˈβje.ɾa.mos a.θɛɾˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais acertado [u.ˈβje.ɾajs a.θɛɾˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran acertado [u.ˈβje.ɾan a.θɛɾˈta.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   acertase [a.θɛɾˈta.se] (tú/vos)   acertases [a.θɛɾˈta.ses] (él/ella/Ud.)   acertase [a.θɛɾˈta.se] (nosostros-as)   acertásemos [a.θɛɾˈta.se.mos] (vosostros-as/os)   acertaseis [a.θɛɾˈta.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   acertasen [a.θɛɾˈta.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese acertado [u.ˈβje.se a.θɛɾˈta.ðo] (tú/vos)   hubieses acertado [u.ˈβje.ses a.θɛɾˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese acertado [u.ˈβje.se a.θɛɾˈta.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos acertado [u.ˈβje.se.mos a.θɛɾˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis acertado [u.ˈβje.sejs a.θɛɾˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen acertado [u.ˈβje.sen a.θɛɾˈta.ðo]
Futur (yo)   acertare [a.θɛɾˈta.ɾe] (tú/vos)   acertares [a.θɛɾˈta.ɾes] (él/ella/Ud.)   acertare [a.θɛɾˈta.ɾe] (nosostros-as)   acertáremos [a.θɛɾˈta.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   acertareis [a.θɛɾˈta.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   acertaren [a.θɛɾˈta.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere acertado [u.ˈβje.ɾe a.θɛɾˈta.ðo] (tú/vos)   hubieres acertado [u.ˈβje.ɾes a.θɛɾˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere acertado [u.ˈβje.ɾe a.θɛɾˈta.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos acertado [u.ˈβje.ɾe.mos a.θɛɾˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis acertado [u.ˈβje.ɾejs a.θɛɾˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren acertado [u.ˈβje.ɾen a.θɛɾˈta.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   acierta  acertá [aˈθjɛɾ.ta] [a.θɛɾˈta] (usted)   acierte [aˈθjɛɾ.te] (nosostros-as)   acertemos [a.θɛɾˈte.mos] (vosostros-as)   acertad [a.θɛɾˈtað] (ustedes)   acierten [aˈθjɛɾ.ten]