Conjugaison:espagnol/acentuar

Conjugaison en espagnol
acentuar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1-uar}}

acentuar, verbe espagnol régulier du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	acentuar	[a.θenˈwaɾ]	haber	acentuado	[aˌβeɾ a.θenˈwa.ðo]
Gérondif	acentuando	[a.θenˈwan̪.do]	habiendo	acentuado	[aˌβjen.do a.θenˈwa.ðo]
Participe passé	acentuado	[a.θenˈwa.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   acentúo [a.θenˈu.o] (tú/vos)  ou (vos)   acentúas  acentuás [a.θenˈu.as] [a.θen.ˈwas] (él/ella/Ud.)   acentúa [a.θenˈu.a] (nosostros-as)   acentuamos [a.θenˈwa.mos] (vosostros-as/os)   acentuáis [a.θenˈwai̯s] (ellos-as/Uds.)   acentúan [a.θenˈu.an]	Passé composé (yo)   he acentuado [e a.θenˈwa.ðo] (tú/vos)   has acentuado [as a.θenˈwa.ðo] (él/ella/Ud.)   ha acentuado [a a.θenˈwa.ðo] (nosotros-as)   hemos acentuado [ˈe.mos a.θenˈwa.ðo] (vosotros-as/os)   habéis acentuado [a.ˈβejs a.θenˈwa.ðo] (ellos-as/Uds.)   han acentuado [an a.θenˈwa.ðo]
Imparfait (yo)   acentuaba [a.θenˈwa.βa] (tú/vos)   acentuabas [a.θenˈwa.βas] (él/ella/Ud.)   acentuaba [a.θenˈwa.βa] (nosostros-as)   acentuábamos [a.θenˈwa.βa.mos] (vosostros-as/os)   acentuabais [a.θenˈwa.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   acentuaban [a.θenˈwa.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había acentuado [a.ˈβi.a a.θenˈwa.ðo] (tú/vos)   habías acentuado [a.ˈβi.as a.θenˈwa.ðo] (él/ella/Ud.)   había acentuado [a.ˈβi.a a.θenˈwa.ðo] (nosotros-as)   habíamos acentuado [a.ˈβi.a.mos a.θenˈwa.ðo] (vosotros-as/os)   habíais acentuado [a.ˈβi.ajs a.θenˈwa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían acentuado [a.ˈβi.an a.θenˈwa.ðo]
Passé simple (yo)   acentué [a.θenˈwe] (tú/vos)   acentuaste [a.θenˈwas.te] (él/ella/Ud.)   acentuó [a.θen.ˈwo] (nosostros-as)   acentuamos [a.θenˈwa.mos] (vosostros-as/os)   acentuasteis [a.θenˈwas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   acentuaron [a.θenˈwa.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube acentuado [ˈu.βe a.θenˈwa.ðo] (tú/vos)   hubiste acentuado [u.ˈβi.ste a.θenˈwa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo acentuado [ˈu.βo a.θenˈwa.ðo] (nosotros-as)   hubimos acentuado [u.ˈβi.mos a.θenˈwa.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis acentuado [u.ˈβi.stejs a.θenˈwa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron acentuado [u.ˈβje.ɾon a.θenˈwa.ðo]
Futur simple (yo)   acentuaré [a.θen.waˈɾe] (tú/vos)   acentuarás [a.θen.waˈɾas] (él/ella/Ud.)   acentuará [a.θen.waˈɾa] (nosostros-as)   acentuaremos [a.θen.waˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   acentuaréis [a.θen.waˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   acentuarán [a.θen.waˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré acentuado [a.ˈβɾe a.θenˈwa.ðo] (tú/vos)   habrás acentuado [a.ˈβɾas a.θenˈwa.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá acentuado [a.ˈβɾa a.θenˈwa.ðo] (nosotros-as)   habremos acentuado [a.ˈβɾe.mos a.θenˈwa.ðo] (vosotros-as/os)   habréis acentuado [a.ˈβɾejs a.θenˈwa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán acentuado [a.ˈβɾan a.θenˈwa.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   acentuaría [a.θen.waˈɾi.a] (tú/vos)   acentuarías [a.θen.waˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   acentuaría [a.θen.waˈɾi.a] (nosostros-as)   acentuaríamos [a.θen.waˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   acentuaríais [a.θen.waˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   acentuarían [a.θen.waˈɾi.an]

Passé (yo)   habría acentuado [a.ˈβɾi.a a.θenˈwa.ðo] (tú/vos)   habrías acentuado [a.ˈβɾi.as a.θenˈwa.ðo] (él/ella/Ud.)   habría acentuado [a.ˈβɾi.a a.θenˈwa.ðo] (nosotros-as)   habríamos acentuado [a.ˈβɾi.a.mos a.θenˈwa.ðo] (vosotros-as/os)   habríais acentuado [a.ˈβɾi.ajs a.θenˈwa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían acentuado [a.ˈβɾi.an a.θenˈwa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   acentúe [a.θenˈu.e] (tú/vos)  ou (vos)   acentúes  acentués [a.θenˈu.es] [a.θenˈwes] (él/ella/Ud.)   acentúe [a.θenˈu.e] (nosostros-as)   acentuemos [a.θenˈwe.mos] (vosostros-as/os)   acentuéis [a.θen.ˈwei̯s] (ellos-as/Uds.)   acentúen [a.θenˈu.en]	Passé composé (yo)   haya acentuado [ˈa.ja a.θenˈwa.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas acentuado  hayás acentuado [ˈa.jas a.θenˈwa.ðo] [a.ˈjas a.θenˈwa.ðo] (él/ella/Ud.)   haya acentuado [ˈa.ja a.θenˈwa.ðo] (nosotros-as)   hayamos acentuado [a.ˈja.mos a.θenˈwa.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis acentuado [a.ˈjajs a.θenˈwa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan acentuado [ˈa.jan a.θenˈwa.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   acentuara [a.θenˈwa.ɾa] (tú/vos)   acentuaras [a.θenˈwa.ɾas] (él/ella/Ud.)   acentuara [a.θenˈwa.ɾa] (nosostros-as)   acentuáramos [a.θenˈwa.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   acentuarais [a.θenˈwa.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   acentuaran [a.θenˈwa.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera acentuado [u.ˈβje.ɾa a.θenˈwa.ðo] (tú/vos)   hubieras acentuado [u.ˈβje.ɾas a.θenˈwa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera acentuado [u.ˈβje.ɾa a.θenˈwa.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos acentuado [u.ˈβje.ɾa.mos a.θenˈwa.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais acentuado [u.ˈβje.ɾajs a.θenˈwa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran acentuado [u.ˈβje.ɾan a.θenˈwa.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   acentuase [a.θenˈwa.se] (tú/vos)   acentuases [a.θenˈwa.ses] (él/ella/Ud.)   acentuase [a.θenˈwa.se] (nosostros-as)   acentuásemos [a.θenˈwa.se.mos] (vosostros-as/os)   acentuaseis [a.θenˈwa.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   acentuasen [a.θenˈwa.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese acentuado [u.ˈβje.se a.θenˈwa.ðo] (tú/vos)   hubieses acentuado [u.ˈβje.ses a.θenˈwa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese acentuado [u.ˈβje.se a.θenˈwa.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos acentuado [u.ˈβje.se.mos a.θenˈwa.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis acentuado [u.ˈβje.sejs a.θenˈwa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen acentuado [u.ˈβje.sen a.θenˈwa.ðo]
Futur (yo)   acentuare [a.θenˈwa.ɾe] (tú/vos)   acentuares [a.θenˈwa.ɾes] (él/ella/Ud.)   acentuare [a.θenˈwa.ɾe] (nosostros-as)   acentuáremos [a.θenˈwa.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   acentuareis [a.θenˈwa.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   acentuaren [a.θenˈwa.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere acentuado [u.ˈβje.ɾe a.θenˈwa.ðo] (tú/vos)   hubieres acentuado [u.ˈβje.ɾes a.θenˈwa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere acentuado [u.ˈβje.ɾe a.θenˈwa.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos acentuado [u.ˈβje.ɾe.mos a.θenˈwa.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis acentuado [u.ˈβje.ɾejs a.θenˈwa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren acentuado [u.ˈβje.ɾen a.θenˈwa.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   acentúa  acentuá [a.θenˈu.a] [a.θenˈwa] (usted)   acentúe [a.θenˈu.e] (nosostros-as)   acentuemos [a.θenˈwe.mos] (vosostros-as)   acentuad [a.θenˈwad] (ustedes)   acentúen [a.θenˈu.en]