Conjugaison:espagnol/abrillantar

Conjugaison en espagnol
abrillantar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

abrillantar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	abrillantar	[abɾi.ʎanˈtaɾ]	haber	abrillantado	[aˌβeɾ abɾi.ʎanˈta.ðo]
Gérondif	abrillantando	[abɾi.ʎanˈtan̪.do]	habiendo	abrillantado	[aˌβjen.do abɾi.ʎanˈta.ðo]
Participe passé	abrillantado	[abɾi.ʎanˈta.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   abrillanto [abɾiˈʎan.to] (tú/vos)  ou (vos)   abrillantas  abrillantás [abɾiˈʎan.tas] [abɾi.ʎanˈtas] (él/ella/Ud.)   abrillanta [abɾiˈʎan.ta] (nosostros-as)   abrillantamos [abɾi.ʎanˈta.mos] (vosostros-as/os)   abrillantáis [abɾi.ʎanˈtai̯s] (ellos-as/Uds.)   abrillantan [abɾiˈʎan.tan]	Passé composé (yo)   he abrillantado [e abɾi.ʎanˈta.ðo] (tú/vos)   has abrillantado [as abɾi.ʎanˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   ha abrillantado [a abɾi.ʎanˈta.ðo] (nosotros-as)   hemos abrillantado [ˈe.mos abɾi.ʎanˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habéis abrillantado [a.ˈβejs abɾi.ʎanˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   han abrillantado [an abɾi.ʎanˈta.ðo]
Imparfait (yo)   abrillantaba [abɾi.ʎanˈta.βa] (tú/vos)   abrillantabas [abɾi.ʎanˈta.βas] (él/ella/Ud.)   abrillantaba [abɾi.ʎanˈta.βa] (nosostros-as)   abrillantábamos [abɾi.ʎanˈta.βa.mos] (vosostros-as/os)   abrillantabais [abɾi.ʎanˈta.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   abrillantaban [abɾi.ʎanˈta.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había abrillantado [a.ˈβi.a abɾi.ʎanˈta.ðo] (tú/vos)   habías abrillantado [a.ˈβi.as abɾi.ʎanˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   había abrillantado [a.ˈβi.a abɾi.ʎanˈta.ðo] (nosotros-as)   habíamos abrillantado [a.ˈβi.a.mos abɾi.ʎanˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habíais abrillantado [a.ˈβi.ajs abɾi.ʎanˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían abrillantado [a.ˈβi.an abɾi.ʎanˈta.ðo]
Passé simple (yo)   abrillanté [abɾi.ʎanˈte] (tú/vos)   abrillantaste [abɾi.ʎanˈtas.te] (él/ella/Ud.)   abrillantó [abɾi.ʎanˈto] (nosostros-as)   abrillantamos [abɾi.ʎanˈta.mos] (vosostros-as/os)   abrillantasteis [abɾi.ʎanˈtas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   abrillantaron [abɾi.ʎanˈta.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube abrillantado [ˈu.βe abɾi.ʎanˈta.ðo] (tú/vos)   hubiste abrillantado [u.ˈβi.ste abɾi.ʎanˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo abrillantado [ˈu.βo abɾi.ʎanˈta.ðo] (nosotros-as)   hubimos abrillantado [u.ˈβi.mos abɾi.ʎanˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis abrillantado [u.ˈβi.stejs abɾi.ʎanˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron abrillantado [u.ˈβje.ɾon abɾi.ʎanˈta.ðo]
Futur simple (yo)   abrillantaré [abɾi.ʎan.taˈɾe] (tú/vos)   abrillantarás [abɾi.ʎan.taˈɾas] (él/ella/Ud.)   abrillantará [abɾi.ʎan.taˈɾa] (nosostros-as)   abrillantaremos [abɾi.ʎan.taˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   abrillantaréis [abɾi.ʎan.taˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   abrillantarán [abɾi.ʎan.taˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré abrillantado [a.ˈβɾe abɾi.ʎanˈta.ðo] (tú/vos)   habrás abrillantado [a.ˈβɾas abɾi.ʎanˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá abrillantado [a.ˈβɾa abɾi.ʎanˈta.ðo] (nosotros-as)   habremos abrillantado [a.ˈβɾe.mos abɾi.ʎanˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habréis abrillantado [a.ˈβɾejs abɾi.ʎanˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán abrillantado [a.ˈβɾan abɾi.ʎanˈta.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   abrillantaría [abɾi.ʎan.taˈɾi.a] (tú/vos)   abrillantarías [abɾi.ʎan.taˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   abrillantaría [abɾi.ʎan.taˈɾi.a] (nosostros-as)   abrillantaríamos [abɾi.ʎan.taˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   abrillantaríais [abɾi.ʎan.taˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   abrillantarían [abɾi.ʎan.taˈɾi.an]

Passé (yo)   habría abrillantado [a.ˈβɾi.a abɾi.ʎanˈta.ðo] (tú/vos)   habrías abrillantado [a.ˈβɾi.as abɾi.ʎanˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   habría abrillantado [a.ˈβɾi.a abɾi.ʎanˈta.ðo] (nosotros-as)   habríamos abrillantado [a.ˈβɾi.a.mos abɾi.ʎanˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habríais abrillantado [a.ˈβɾi.ajs abɾi.ʎanˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían abrillantado [a.ˈβɾi.an abɾi.ʎanˈta.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   abrillante [abɾi.ˈʎan.te] (tú/vos)  ou (vos)   abrillantes  abrillantés [abɾi.ˈʎan.tes] [abɾi.ʎanˈtes] (él/ella/Ud.)   abrillante [abɾi.ˈʎan.te] (nosostros-as)   abrillantemos [abɾi.ʎanˈte.mos] (vosostros-as/os)   abrillantéis [abɾi.ʎanˈtei̯s] (ellos-as/Uds.)   abrillanten [abɾi.ˈʎan.ten]	Passé composé (yo)   haya abrillantado [ˈa.ja abɾi.ʎanˈta.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas abrillantado  hayás abrillantado [ˈa.jas abɾi.ʎanˈta.ðo] [a.ˈjas abɾi.ʎanˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   haya abrillantado [ˈa.ja abɾi.ʎanˈta.ðo] (nosotros-as)   hayamos abrillantado [a.ˈja.mos abɾi.ʎanˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis abrillantado [a.ˈjajs abɾi.ʎanˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan abrillantado [ˈa.jan abɾi.ʎanˈta.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   abrillantara [abɾi.ʎanˈta.ɾa] (tú/vos)   abrillantaras [abɾi.ʎanˈta.ɾas] (él/ella/Ud.)   abrillantara [abɾi.ʎanˈta.ɾa] (nosostros-as)   abrillantáramos [abɾi.ʎanˈta.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   abrillantarais [abɾi.ʎanˈta.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   abrillantaran [abɾi.ʎanˈta.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera abrillantado [u.ˈβje.ɾa abɾi.ʎanˈta.ðo] (tú/vos)   hubieras abrillantado [u.ˈβje.ɾas abɾi.ʎanˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera abrillantado [u.ˈβje.ɾa abɾi.ʎanˈta.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos abrillantado [u.ˈβje.ɾa.mos abɾi.ʎanˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais abrillantado [u.ˈβje.ɾajs abɾi.ʎanˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran abrillantado [u.ˈβje.ɾan abɾi.ʎanˈta.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   abrillantase [abɾi.ʎanˈta.se] (tú/vos)   abrillantases [abɾi.ʎanˈta.ses] (él/ella/Ud.)   abrillantase [abɾi.ʎanˈta.se] (nosostros-as)   abrillantásemos [abɾi.ʎanˈta.se.mos] (vosostros-as/os)   abrillantaseis [abɾi.ʎanˈta.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   abrillantasen [abɾi.ʎanˈta.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese abrillantado [u.ˈβje.se abɾi.ʎanˈta.ðo] (tú/vos)   hubieses abrillantado [u.ˈβje.ses abɾi.ʎanˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese abrillantado [u.ˈβje.se abɾi.ʎanˈta.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos abrillantado [u.ˈβje.se.mos abɾi.ʎanˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis abrillantado [u.ˈβje.sejs abɾi.ʎanˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen abrillantado [u.ˈβje.sen abɾi.ʎanˈta.ðo]
Futur (yo)   abrillantare [abɾi.ʎanˈta.ɾe] (tú/vos)   abrillantares [abɾi.ʎanˈta.ɾes] (él/ella/Ud.)   abrillantare [abɾi.ʎanˈta.ɾe] (nosostros-as)   abrillantáremos [abɾi.ʎanˈta.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   abrillantareis [abɾi.ʎanˈta.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   abrillantaren [abɾi.ʎanˈta.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere abrillantado [u.ˈβje.ɾe abɾi.ʎanˈta.ðo] (tú/vos)   hubieres abrillantado [u.ˈβje.ɾes abɾi.ʎanˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere abrillantado [u.ˈβje.ɾe abɾi.ʎanˈta.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos abrillantado [u.ˈβje.ɾe.mos abɾi.ʎanˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis abrillantado [u.ˈβje.ɾejs abɾi.ʎanˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren abrillantado [u.ˈβje.ɾen abɾi.ʎanˈta.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   abrillanta  abrillantá [abɾiˈʎan.ta] [abɾi.ʎanˈta] (usted)   abrillante [abɾiˈʎan.te] (nosostros-as)   abrillantemos [abɾi.ʎanˈte.mos] (vosostros-as)   abrillantad [abɾi.ʎanˈtað] (ustedes)   abrillanten [abɾiˈʎan.ten]