Conjugaison:espagnol/abrasar

Conjugaison en espagnol
abrasar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

abrasar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	abrasar	[a.bɾaˈsaɾ]	haber	abrasado	[aˌβeɾ a.bɾaˈsa.ðo]
Gérondif	abrasando	[a.bɾaˈsan̪.do]	habiendo	abrasado	[aˌβjen.do a.bɾaˈsa.ðo]
Participe passé	abrasado	[a.bɾaˈsa.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   abraso [aˈbɾa.so] (tú/vos)  ou (vos)   abrasas  abrasás [aˈbɾa.sas] [a.bɾaˈsas] (él/ella/Ud.)   abrasa [aˈbɾa.sa] (nosostros-as)   abrasamos [a.bɾaˈsa.mos] (vosostros-as/os)   abrasáis [a.bɾaˈsai̯s] (ellos-as/Uds.)   abrasan [aˈbɾa.san]	Passé composé (yo)   he abrasado [e a.bɾaˈsa.ðo] (tú/vos)   has abrasado [as a.bɾaˈsa.ðo] (él/ella/Ud.)   ha abrasado [a a.bɾaˈsa.ðo] (nosotros-as)   hemos abrasado [ˈe.mos a.bɾaˈsa.ðo] (vosotros-as/os)   habéis abrasado [a.ˈβejs a.bɾaˈsa.ðo] (ellos-as/Uds.)   han abrasado [an a.bɾaˈsa.ðo]
Imparfait (yo)   abrasaba [a.bɾaˈsa.βa] (tú/vos)   abrasabas [a.bɾaˈsa.βas] (él/ella/Ud.)   abrasaba [a.bɾaˈsa.βa] (nosostros-as)   abrasábamos [a.bɾaˈsa.βa.mos] (vosostros-as/os)   abrasabais [a.bɾaˈsa.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   abrasaban [a.bɾaˈsa.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había abrasado [a.ˈβi.a a.bɾaˈsa.ðo] (tú/vos)   habías abrasado [a.ˈβi.as a.bɾaˈsa.ðo] (él/ella/Ud.)   había abrasado [a.ˈβi.a a.bɾaˈsa.ðo] (nosotros-as)   habíamos abrasado [a.ˈβi.a.mos a.bɾaˈsa.ðo] (vosotros-as/os)   habíais abrasado [a.ˈβi.ajs a.bɾaˈsa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían abrasado [a.ˈβi.an a.bɾaˈsa.ðo]
Passé simple (yo)   abrasé [a.bɾaˈse] (tú/vos)   abrasaste [a.bɾaˈsas.te] (él/ella/Ud.)   abrasó [a.bɾaˈso] (nosostros-as)   abrasamos [a.bɾaˈsa.mos] (vosostros-as/os)   abrasasteis [a.bɾaˈsas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   abrasaron [a.bɾaˈsa.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube abrasado [ˈu.βe a.bɾaˈsa.ðo] (tú/vos)   hubiste abrasado [u.ˈβi.ste a.bɾaˈsa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo abrasado [ˈu.βo a.bɾaˈsa.ðo] (nosotros-as)   hubimos abrasado [u.ˈβi.mos a.bɾaˈsa.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis abrasado [u.ˈβi.stejs a.bɾaˈsa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron abrasado [u.ˈβje.ɾon a.bɾaˈsa.ðo]
Futur simple (yo)   abrasaré [a.bɾa.saˈɾe] (tú/vos)   abrasarás [a.bɾa.saˈɾas] (él/ella/Ud.)   abrasará [a.bɾa.saˈɾa] (nosostros-as)   abrasaremos [a.bɾa.saˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   abrasaréis [a.bɾa.saˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   abrasarán [a.bɾa.saˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré abrasado [a.ˈβɾe a.bɾaˈsa.ðo] (tú/vos)   habrás abrasado [a.ˈβɾas a.bɾaˈsa.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá abrasado [a.ˈβɾa a.bɾaˈsa.ðo] (nosotros-as)   habremos abrasado [a.ˈβɾe.mos a.bɾaˈsa.ðo] (vosotros-as/os)   habréis abrasado [a.ˈβɾejs a.bɾaˈsa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán abrasado [a.ˈβɾan a.bɾaˈsa.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   abrasaría [a.bɾa.saˈɾi.a] (tú/vos)   abrasarías [a.bɾa.saˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   abrasaría [a.bɾa.saˈɾi.a] (nosostros-as)   abrasaríamos [a.bɾa.saˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   abrasaríais [a.bɾa.saˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   abrasarían [a.bɾa.saˈɾi.an]

Passé (yo)   habría abrasado [a.ˈβɾi.a a.bɾaˈsa.ðo] (tú/vos)   habrías abrasado [a.ˈβɾi.as a.bɾaˈsa.ðo] (él/ella/Ud.)   habría abrasado [a.ˈβɾi.a a.bɾaˈsa.ðo] (nosotros-as)   habríamos abrasado [a.ˈβɾi.a.mos a.bɾaˈsa.ðo] (vosotros-as/os)   habríais abrasado [a.ˈβɾi.ajs a.bɾaˈsa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían abrasado [a.ˈβɾi.an a.bɾaˈsa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   abrase [a.ˈbɾa.se] (tú/vos)  ou (vos)   abrases  abrasés [a.ˈbɾa.ses] [a.bɾaˈses] (él/ella/Ud.)   abrase [a.ˈbɾa.se] (nosostros-as)   abrasemos [a.bɾaˈse.mos] (vosostros-as/os)   abraséis [a.bɾaˈsei̯s] (ellos-as/Uds.)   abrasen [a.ˈbɾa.sen]	Passé composé (yo)   haya abrasado [ˈa.ja a.bɾaˈsa.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas abrasado  hayás abrasado [ˈa.jas a.bɾaˈsa.ðo] [a.ˈjas a.bɾaˈsa.ðo] (él/ella/Ud.)   haya abrasado [ˈa.ja a.bɾaˈsa.ðo] (nosotros-as)   hayamos abrasado [a.ˈja.mos a.bɾaˈsa.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis abrasado [a.ˈjajs a.bɾaˈsa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan abrasado [ˈa.jan a.bɾaˈsa.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   abrasara [a.bɾaˈsa.ɾa] (tú/vos)   abrasaras [a.bɾaˈsa.ɾas] (él/ella/Ud.)   abrasara [a.bɾaˈsa.ɾa] (nosostros-as)   abrasáramos [a.bɾaˈsa.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   abrasarais [a.bɾaˈsa.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   abrasaran [a.bɾaˈsa.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera abrasado [u.ˈβje.ɾa a.bɾaˈsa.ðo] (tú/vos)   hubieras abrasado [u.ˈβje.ɾas a.bɾaˈsa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera abrasado [u.ˈβje.ɾa a.bɾaˈsa.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos abrasado [u.ˈβje.ɾa.mos a.bɾaˈsa.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais abrasado [u.ˈβje.ɾajs a.bɾaˈsa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran abrasado [u.ˈβje.ɾan a.bɾaˈsa.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   abrasase [a.bɾaˈsa.se] (tú/vos)   abrasases [a.bɾaˈsa.ses] (él/ella/Ud.)   abrasase [a.bɾaˈsa.se] (nosostros-as)   abrasásemos [a.bɾaˈsa.se.mos] (vosostros-as/os)   abrasaseis [a.bɾaˈsa.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   abrasasen [a.bɾaˈsa.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese abrasado [u.ˈβje.se a.bɾaˈsa.ðo] (tú/vos)   hubieses abrasado [u.ˈβje.ses a.bɾaˈsa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese abrasado [u.ˈβje.se a.bɾaˈsa.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos abrasado [u.ˈβje.se.mos a.bɾaˈsa.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis abrasado [u.ˈβje.sejs a.bɾaˈsa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen abrasado [u.ˈβje.sen a.bɾaˈsa.ðo]
Futur (yo)   abrasare [a.bɾaˈsa.ɾe] (tú/vos)   abrasares [a.bɾaˈsa.ɾes] (él/ella/Ud.)   abrasare [a.bɾaˈsa.ɾe] (nosostros-as)   abrasáremos [a.bɾaˈsa.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   abrasareis [a.bɾaˈsa.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   abrasaren [a.bɾaˈsa.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere abrasado [u.ˈβje.ɾe a.bɾaˈsa.ðo] (tú/vos)   hubieres abrasado [u.ˈβje.ɾes a.bɾaˈsa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere abrasado [u.ˈβje.ɾe a.bɾaˈsa.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos abrasado [u.ˈβje.ɾe.mos a.bɾaˈsa.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis abrasado [u.ˈβje.ɾejs a.bɾaˈsa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren abrasado [u.ˈβje.ɾen a.bɾaˈsa.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   abrasa  abrasá [aˈbɾa.sa] [a.bɾaˈsa] (usted)   abrase [aˈbɾa.se] (nosostros-as)   abrasemos [a.bɾaˈse.mos] (vosostros-as)   abrasad [a.bɾaˈsað] (ustedes)   abrasen [aˈbɾa.sen]