Conjugaison:espagnol/ñacar

Conjugaison en espagnol
ñacar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

ñacar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	ñacar	[ɲa.kˈaɾ]	haber	ñacado	[aˌβeɾ ɲa.kˈa.ðo]
Gérondif	ñacando	[ɲa.kˈan̪.do]	habiendo	ñacado	[aˌβjen.do ɲa.kˈa.ðo]
Participe passé	ñacado	[ɲa.kˈa.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   ñaco [ɲaˈk.o] (tú/vos)  ou (vos)   ñacas  ñacás [ɲaˈk.as] [ɲa.kˈas] (él/ella/Ud.)   ñaca [ɲaˈk.a] (nosostros-as)   ñacamos [ɲa.kˈa.mos] (vosostros-as/os)   ñacáis [ɲa.kˈai̯s] (ellos-as/Uds.)   ñacan [ɲaˈk.an]	Passé composé (yo)   he ñacado [e ɲa.kˈa.ðo] (tú/vos)   has ñacado [as ɲa.kˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   ha ñacado [a ɲa.kˈa.ðo] (nosotros-as)   hemos ñacado [ˈe.mos ɲa.kˈa.ðo] (vosotros-as/os)   habéis ñacado [a.ˈβejs ɲa.kˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   han ñacado [an ɲa.kˈa.ðo]
Imparfait (yo)   ñacaba [ɲa.kˈa.βa] (tú/vos)   ñacabas [ɲa.kˈa.βas] (él/ella/Ud.)   ñacaba [ɲa.kˈa.βa] (nosostros-as)   ñacábamos [ɲa.kˈa.βa.mos] (vosostros-as/os)   ñacabais [ɲa.kˈa.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   ñacaban [ɲa.kˈa.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había ñacado [a.ˈβi.a ɲa.kˈa.ðo] (tú/vos)   habías ñacado [a.ˈβi.as ɲa.kˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   había ñacado [a.ˈβi.a ɲa.kˈa.ðo] (nosotros-as)   habíamos ñacado [a.ˈβi.a.mos ɲa.kˈa.ðo] (vosotros-as/os)   habíais ñacado [a.ˈβi.ajs ɲa.kˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían ñacado [a.ˈβi.an ɲa.kˈa.ðo]
Passé simple (yo)   ñaqué [ɲa.kˈe] (tú/vos)   ñacaste [ɲa.kˈas.te] (él/ella/Ud.)   ñacó [ɲa.kˈo] (nosostros-as)   ñacamos [ɲa.kˈa.mos] (vosostros-as/os)   ñacasteis [ɲa.kˈas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   ñacaron [ɲa.kˈa.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube ñacado [ˈu.βe ɲa.kˈa.ðo] (tú/vos)   hubiste ñacado [u.ˈβi.ste ɲa.kˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo ñacado [ˈu.βo ɲa.kˈa.ðo] (nosotros-as)   hubimos ñacado [u.ˈβi.mos ɲa.kˈa.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis ñacado [u.ˈβi.stejs ɲa.kˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron ñacado [u.ˈβje.ɾon ɲa.kˈa.ðo]
Futur simple (yo)   ñacaré [ɲa.k.aˈɾe] (tú/vos)   ñacarás [ɲa.k.aˈɾas] (él/ella/Ud.)   ñacará [ɲa.k.aˈɾa] (nosostros-as)   ñacaremos [ɲa.k.aˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   ñacaréis [ɲa.k.aˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   ñacarán [ɲa.k.aˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré ñacado [a.ˈβɾe ɲa.kˈa.ðo] (tú/vos)   habrás ñacado [a.ˈβɾas ɲa.kˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá ñacado [a.ˈβɾa ɲa.kˈa.ðo] (nosotros-as)   habremos ñacado [a.ˈβɾe.mos ɲa.kˈa.ðo] (vosotros-as/os)   habréis ñacado [a.ˈβɾejs ɲa.kˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán ñacado [a.ˈβɾan ɲa.kˈa.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   ñacaría [ɲa.k.aˈɾi.a] (tú/vos)   ñacarías [ɲa.k.aˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   ñacaría [ɲa.k.aˈɾi.a] (nosostros-as)   ñacaríamos [ɲa.k.aˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   ñacaríais [ɲa.k.aˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   ñacarían [ɲa.k.aˈɾi.an]

Passé (yo)   habría ñacado [a.ˈβɾi.a ɲa.kˈa.ðo] (tú/vos)   habrías ñacado [a.ˈβɾi.as ɲa.kˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   habría ñacado [a.ˈβɾi.a ɲa.kˈa.ðo] (nosotros-as)   habríamos ñacado [a.ˈβɾi.a.mos ɲa.kˈa.ðo] (vosotros-as/os)   habríais ñacado [a.ˈβɾi.ajs ɲa.kˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían ñacado [a.ˈβɾi.an ɲa.kˈa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   ñaque [ɲa.ˈk.e] (tú/vos)  ou (vos)   ñaques  ñaqués [ɲa.ˈk.es] [ɲa.kˈes] (él/ella/Ud.)   ñaque [ɲa.ˈk.e] (nosostros-as)   ñaquemos [ɲa.kˈe.mos] (vosostros-as/os)   ñaquéis [ɲa.kˈei̯s] (ellos-as/Uds.)   ñaquen [ɲa.ˈk.en]	Passé composé (yo)   haya ñacado [ˈa.ja ɲa.kˈa.ðo] (tú/vos)   hayas ñacado [ˈa.jas ɲa.kˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   haya ñacado [ˈa.ja ɲa.kˈa.ðo] (nosotros-as)   hayamos ñacado [a.ˈja.mos ɲa.kˈa.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis ñacado [a.ˈjajs ɲa.kˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan ñacado [ˈa.jan ɲa.kˈa.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   ñacara [ɲa.kˈa.ɾa] (tú/vos)   ñacaras [ɲa.kˈa.ɾas] (él/ella/Ud.)   ñacara [ɲa.kˈa.ɾa] (nosostros-as)   ñacáramos [ɲa.kˈa.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   ñacarais [ɲa.kˈa.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   ñacaran [ɲa.kˈa.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera ñacado [u.ˈβje.ɾa ɲa.kˈa.ðo] (tú/vos)   hubieras ñacado [u.ˈβje.ɾas ɲa.kˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera ñacado [u.ˈβje.ɾa ɲa.kˈa.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos ñacado [u.ˈβje.ɾa.mos ɲa.kˈa.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais ñacado [u.ˈβje.ɾajs ɲa.kˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran ñacado [u.ˈβje.ɾan ɲa.kˈa.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   ñacase [ɲa.kˈa.se] (tú/vos)   ñacases [ɲa.kˈa.ses] (él/ella/Ud.)   ñacase [ɲa.kˈa.se] (nosostros-as)   ñacásemos [ɲa.kˈa.se.mos] (vosostros-as/os)   ñacaseis [ɲa.kˈa.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   ñacasen [ɲa.kˈa.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese ñacado [u.ˈβje.se ɲa.kˈa.ðo] (tú/vos)   hubieses ñacado [u.ˈβje.ses ɲa.kˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese ñacado [u.ˈβje.se ɲa.kˈa.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos ñacado [u.ˈβje.se.mos ɲa.kˈa.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis ñacado [u.ˈβje.sejs ɲa.kˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen ñacado [u.ˈβje.sen ɲa.kˈa.ðo]
Futur (yo)   ñacare [ɲa.kˈa.ɾe] (tú/vos)   ñacares [ɲa.kˈa.ɾes] (él/ella/Ud.)   ñacare [ɲa.kˈa.ɾe] (nosostros-as)   ñacáremos [ɲa.kˈa.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   ñacareis [ɲa.kˈa.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   ñacaren [ɲa.kˈa.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere ñacado [u.ˈβje.ɾe ɲa.kˈa.ðo] (tú/vos)   hubieres ñacado [u.ˈβje.ɾes ɲa.kˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere ñacado [u.ˈβje.ɾe ɲa.kˈa.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos ñacado [u.ˈβje.ɾe.mos ɲa.kˈa.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis ñacado [u.ˈβje.ɾejs ɲa.kˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren ñacado [u.ˈβje.ɾen ɲa.kˈa.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   ñaca  ñacá [ɲaˈk.a] [ɲa.kˈa] (usted)   ñaque [ɲaˈk.e] (nosostros-as)   ñaquemos [ɲa.kˈe.mos] (vosostros-as)   ñacad [ɲa.kˈað] (ustedes)   ñaquen [ɲaˈk.en]