ὁρίζων

Grec ancien

Étymologie

Du verbe ὁρίζω, horízô (« limiter », « borner »), dérivé de ὅρος, hóros (« borne »).

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ὁ	ὁρίζων	οἱ	ὁρίζοντες	τὼ	ὁρίζοντε
Vocatif		ὁρίζων		ὁρίζοντες		ὁρίζοντε
Accusatif	τὸν	ὁρίζοντα	τοὺς	ὁρίζοντας	τὼ	ὁρίζοντε
Génitif	τοῦ	ὁρίζοντος	τῶν	ὁριζόντων	τοῖν	ὁριζόντοιν
Datif	τῷ	ὁρίζοντι	τοῖς	ὁρίζοσι(ν)	τοῖν	ὁριζόντοιν

ὁρίζων, horízôn *\ho.ˈri.zdɔːn\ masculin

1. Horizon.