ὀνομασία

Grec ancien

Étymologie

Voir ὀνομάζω, ὄνομα.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ἡ	ὀνομασία	αἱ	ὀνομασιαι	τὼ	ὀνομασία
Vocatif		ὀνομασία		ὀνομασιαι		ὀνομασία
Accusatif	τὴν	ὀνομασίαν	τὰς	ὀνομασίας	τὼ	ὀνομασία
Génitif	τῆς	ὀνομασίας	τῶν	[[{{{4}}}ῶν|{{{4}}}ῶν]]	τοῖν	ὀνομασίαιν
Datif	τῇ	ὀνομασίᾳ	ταῖς	ὀνομασίαις	τοῖν	ὀνομασίαιν

ὀνομασία, onomasía féminin

1. Désignation par un nom, appellation.
2. Expression.

Références

• Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage