σελάνα

Grec ancien

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ἡ	σελάνα	αἱ	σελάναι	τὼ	σελάνα
Vocatif		σελάνα		σελάναι		σελάνα
Accusatif	τὴν	σελάναν	τὰς	σελάνας	τὼ	σελάνα
Génitif	τῆς	σελάνας	τῶν	σελανῶν	τοῖν	σελάναιν
Datif	τῇ	σελάνᾳ	ταῖς	σελάναις	τοῖν	σελάναιν

σελάνα, selána féminin

1. Forme dorienne de σελήνη.

Prononciation

• *\se.lǎː.naː\ (Attique (V^e siècle av. J.-C.))
• *\sɛˈla.na\ (Koinè, Égypte (I^er siècle))
• *\seˈla.na\ (Koinè (IV^e siècle))
• *\seˈla.na\ (Byzance (X^e siècle))
• *\seˈla.na\ (Constantinople (XV^e siècle))