Aller au contenu

παιδικός

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Du grec ancien παιδικός, paidikós.

παιδικός, paidikós \Prononciation ?\

  1. Enfantin, d’enfant.
    • παιδικό παιχνίδι, jeu d’enfants.
    • παιδικός σταθμός, jardin d'enfants.
Dérivé de παῖς, paîs (« enfant »), avec le suffixe -ικός, -ikós.
cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif παιδικός παιδική παιδικόν
vocatif παιδικέ παιδική παιδικόν
accusatif παιδικόν παιδικήν παιδικόν
génitif παιδικοῦ παιδικῆς παιδικοῦ
datif παιδικ παιδικ παιδικ
cas duel
masculin féminin neutre
nominatif παιδικώ παιδικά παιδικώ
vocatif παιδικώ παιδικά παιδικώ
accusatif παιδικώ παιδικά παιδικώ
génitif παιδικοῖν παιδικαῖν παιδικοῖν
datif παιδικοῖν παιδικαῖν παιδικοῖν
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif παιδικοί παιδικαί παιδικά
vocatif παιδικοί παιδικαί παιδικά
accusatif παιδικούς παιδικάς παιδικά
génitif παιδικῶν παιδικῶν παιδικῶν
datif παιδικοῖς παιδικαῖς παιδικοῖς

παιδικός, paidikós *\pa͜i.di.ˈkos\ masculin

  1. Qui concerne les enfants, d’enfant.
  2. Enfantin, puéril.
  3. (Sexualité) Qui concerne un enfant aimé (un mignon, un favori).
  4. Badin, niais.

Dérivés dans d’autres langues

[modifier le wikicode]

Références

[modifier le wikicode]