κοινωνία

Grec

Étymologie

Du grec ancien κοινωνία, koinônía.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	η	κοινωνία	οι	κοινωνίες
Génitif	της	κοινωνίας	των	κοινωνιών
Accusatif	τη(ν)	κοινωνία	τις	κοινωνίες
Vocatif		κοινωνία		κοινωνίες

κοινωνία (kinonía) \ci.nɔ.ˈni.a\ féminin

1. Communauté, société.

Dérivés

• Κοινωνία των Εθνών (Société des Nations)
• κοινωνός
• κοινωνώ
• κοινωνικός
• ελευθεροκοινωνία
• ενδοεπικοινωνία
• επικοινωνία
• παλιοκοινωνία
• ραδιοεπικοινωνία
• ραδιοτηλεπικοινωνία
• συγκοινωνία
• Θεία Κοινωνία
• τηλεπικοινωνία

Grec ancien

Étymologie

De κοινωνέω, koinônéô, lui-même dérivé de κοινός, koinós (« commun »).

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ἡ	κοινωνία	αἱ	κοινωνιαι	τὼ	κοινωνία
Vocatif		κοινωνία		κοινωνιαι		κοινωνία
Accusatif	τὴν	κοινωνίαν	τὰς	κοινωνίας	τὼ	κοινωνία
Génitif	τῆς	κοινωνίας	τῶν	[[{{{4}}}ῶν|{{{4}}}ῶν]]	τοῖν	κοινωνίαιν
Datif	τῇ	κοινωνίᾳ	ταῖς	κοινωνίαις	τοῖν	κοινωνίαιν

κοινωνία, koinônía *\ko͜ɪ.nɔː.ˈni.a\ féminin

1. Action d’avoir en commun, de partager.
2. Participer à, communauté.
3. Action d’être en commun, d'avoir un rapport, une affinité.
4. Échange de relation, communication, commerce, relations, société.
5. Sympathie, compassion, d’où aumône.

Références

• Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
• « κοινωνία », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage