κλέφτης

Grec

Étymologie

Du grec ancien κλέπτης, kléptês.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	ο	κλέφτης	οι	κλέφτες
Génitif	του	κλέφτη	των	κλεφτών
Accusatif	τον	κλέφτη	τους	κλέφτες
Vocatif		κλέφτη		κλέφτες

κλέφτης (kléftis) \ˈklɛf.tis\ masculin (pour une femme, on dit : κλέφτρα)

1. Voleur.

Dérivés

• κλέβω
• κλεφτός
• κλεψιά
• κλοπή
• κλέφτικος
• κλεφτά
• κλεφταράς
• κλεφτρόνι
• κλεφτοκοτάς
• κλεφτοπόλεμος
• αρχικλέφτης
• κατσικοκλέφτης
• μπουγαδοκλέφτης
• ορνιθοκλέφτης