θαύμα

Voir aussi : θαῦμα

Grec

Étymologie

Du grec ancien θαῦμα, thaûma.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	το	θαύμα	τα	θαύματα
Génitif	του	θαύματος	των	θαυμάτων
Accusatif	το	θαύμα	τα	θαύματα
Vocatif		θαύμα		θαύματα

θαύμα (thávma) \ˈθav.ma\ neutre

1. Merveille, miracle.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés

• θαυμάζω
• θαυμάσια
• θαυμάσιος
• θαυμασμός
• θαυμαστά
• θαυμαστής - θαυμάστρια
• θαυμαστικά
• θαυμαστικό
• θαυμαστικός
• θαυμαστός
• θαυματοποιία
• θαυματοποιός
• θαυματουργία
• θαυματουργικός
• θαυματουργός
• θαυματουργώ