δηλητήριο

Grec

Étymologie

Du grec ancien δηλητήριον, dêlêtếrion (« poison »), forme neutre substantivée de δηλητήριος, dêlêtếrios (« nuisible, destructeur »).

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	το	δηλητήριο	τα	δηλητήρια
Génitif	του	δηλητήριου δηλητηρίου	των	δηλητήριων δηλητηρίων
Accusatif	το	δηλητήριο	τα	δηλητήρια
Vocatif		δηλητήριο		δηλητήρια

δηλητήριο (dhilitírio) \ði.li.ˈti.ɾi.ɔ\ neutre

1. Venin.
2. Poison.
   • αυτοκτόνησε πίνοντας δηλητήριο
     autoktónise pínontas dhilitírio

     il s’est suicidé en buvant du poison