ίο

Grec

Étymologie

Du grec ancien ἴον, íon.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	το	ίο	τα	ία
Génitif	του	ίου	των	ίων
Accusatif	το	ίο	τα	ία
Vocatif		ίο		ία

ίο, ío \ˈi.o\ neutre

1. (Botanique) Violette.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Variantes

• ίον

Synonymes

• βιολέτα, μενεξές

Références

• Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (ίο)