Aller au contenu

äerden

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
De Äerd (« terre ») avec le suffixe verbal -en.
Infinitif äerden
Verbe auxiliaire hunn
Participe passé geäert
Indicatif
Présent ech äerden
du äerts
hien, si, hatt äert
mir äerden
dir äert
si äerden
Passé
composé
ech hunn geäert
du hues geäert
hien, si, hatt huet geäert
mir hunn geäert
dir hutt geäert
si hunn geäert
Prétérit verbe sans prétérit Plus-que-parfait ech hat geäert
du has geäert
hien, si, hatt hat geäert
mir haten geäert
dir hat geäert
si haten geäert
Futur I ech wäert äerden
du wäerts äerden
hien, si, hatt wäert äerden
mir wäerten äerden
dir wäert äerden
si wäerten äerden
Futur II ech wäert geäert hunn
du wäerts geäert hunn
hien / si, hatt wäert geäert hunn
mir wäerten geäert hunn
dir wäert geäert hunn
si wäerten geäert hunn
Conditionnel
Conditionnel
présent
ech géif äerden
du géifs äerden
hien, si, hatt géif äerden
mir géifen äerden
dir géift äerden
si géifen äerden
Conditionnel
passé
ech hätt geäert
du häss geäert
hien, si, hatt hätt geäert
mir hätten geäert
dir hätt geäert
si hätten geäert
Impératif
äert!
äert!

äerden \Prononciation ?\ transitif

  1. (Électricité) Mettre, relier à la terre.
    • Aus Sécherheetsgrënn huet hien all seng elektresch Apparate geärt. : Pour des raisons de sécurité, il a relié tous ses appareils électriques à la terre.