Aller au contenu

własnoręczny

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Composé de własny (« propre ») et de ręczny (« de main, manuel »), apparenté au tchèque vlastnoruční.
Nombre Cas Masculin
animé
Masculin
inanimé
Neutre Féminin
Singulier Nominatif własnoręczny własnoręczne własnoręczna
Vocatif
Accusatif własnoręcznego własnoręczny własnoręczną
Génitif własnoręcznego własnoręcznej
Locatif własnoręcznym
Datif własnoręcznemu
Instrumental własnoręcznym własnoręczną
Pluriel Nominatif własnoręczni własnoręczne
Vocatif
Accusatif własnoręcznych
Génitif własnoręcznych
Locatif
Datif własnoręcznym
Instrumental własnoręcznymi

własnoręczny \vwas.nɔˈrɛn.t͡ʂnɨ\

  1. Fait-main, par soi-même.
    • Praca własnoręczna a inteligentna, czyni człowieka zdrowym, silnym, zdolnym i szlachetnym. — (Bolesław Prus, Zemsta, 1936)
      Le travail fait-main et intelligent forge l'homme sain, fort, résistant et noble.
  2. (Droit) Autographe.
    • Własnoręczny podpis.
      Signature autographe.

Prononciation

[modifier le wikicode]

Références

[modifier le wikicode]