vinch
Apparence
Forme de verbe
[modifier le wikicode]vinch
- (Archaïsme) Première personne du singulier du présent de l’indicatif de venir/vindre.
Los fets d'Amor yo no pusch ben entendre;
— (Ausiàs March, Amor se dol com breument yo no muyr)
de grans contrasts m·opinió és plena;
hor·à·n lo jorn que no sent ulla pena,
pensant en ço que vinch a l'arma rendre.
Variantes
[modifier le wikicode]- vinc (variante moderne)