tutmondiĝo

Espéranto

Dans d’autres systèmes d’écriture : tutmondigxo, tutmondigho

Étymologie

De tuta (« tout, entier »), mondo (« monde »), -iĝ- (« devenir ») et -o (terminaison des noms).

Nom commun

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	tutmondiĝo \tut.mon.ˈdi.d͡ʒo\	tutmondiĝoj \tut.mon.ˈdi.d͡ʒoj\
Accusatif	tutmondiĝon \tut.mon.ˈdi.d͡ʒon\	tutmondiĝojn \tut.mon.ˈdi.d͡ʒojn\

tutmondiĝo \tut.mon.ˈdi.d͡ʒo\

1. (Économie, Politique) Mondialisation.
   • Pro tio prezidento Václav Havel esprimis sian intencon inviti 250 subtenantojn kaj kontraŭulojn de la tutmondiĝo al komuna renkontiĝo kaj diskuto en la praga kastelo. — (« Internacia kunsido de financistoj en Prago », Monato)

     Pour cette raison, le président Václav Havel a exprimé son intention d’inviter 250 partisans et adversaires de la mondialisation à une rencontre commune et une discussion au château de Prague.

Apparentés étymologiques

• tutmonda, mondial

Prononciation

• France (Toulouse) : écouter « tutmondiĝo [Prononciation ?] »

Voir aussi

• tutmondiĝo sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)