touiñ
Apparence
: touin
Étymologie
[modifier le wikicode]Verbe
[modifier le wikicode]Mutation | Infinitif |
---|---|
Non muté | touiñ |
Adoucissante | douiñ |
Spirante | zouiñ |
touiñ \ˈtuː.ĩ\ intransitif et transitif direct (voir la conjugaison), base verbale tou-
- Jurer.
— Her lakaat da douiñ sentiñ ouzh lezennoù ar c’houarnamant, pe her c’has ganeomp d’ar prizon.
— (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Éditions Al Liamm, 1977, page 180)- — Le faire jurer d’obéir aux lois du gouvernement, ou l’amener avec nous en prison.