Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe substantivar |
Subjonctif |
Présent |
que (yo) substantivasen |
que (tú) substantivasen |
que (vos) substantivasen |
que (él/ella/usted) substantivasen |
que (nosotros-as) substantivasen |
que (vosotros-as) substantivasen |
que (os) substantivasen |
(ellos-as/ustedes) substantivasen |
Imparfait (en -ra) |
que (yo) substantivasen |
que (tú) substantivasen |
que (vos) substantivasen |
que (él/ella/usted) substantivasen |
que (nosotros-as) substantivasen |
que (vosotros-as) substantivasen |
que (os) substantivasen |
(ellos-as/ustedes) substantivasen |
Imparfait (en -se) |
que (yo) substantivasen |
que (tú) substantivasen |
que (vos) substantivasen |
que (él/ella/usted) substantivasen |
que (nosotros-as) substantivasen |
que (vosotros-as) substantivasen |
que (os) substantivasen |
(ellos-as/ustedes) substantivasen |
Futur |
que (yo) substantivasen |
que (tú) substantivasen |
que (vos) substantivasen |
que (él/ella/usted) substantivasen |
que (nosotros-as) substantivasen |
que (vosotros-as) substantivasen |
que (os) substantivasen |
(ellos-as/ustedes) substantivasen |
substantivasen \su(β)s.tan.tiˈβa.sen\
- Troisième personne du pluriel de l’imparfait (en -se) du subjonctif de substantivar.