Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe substantivar |
Indicatif |
Présent |
(yo) substantivaron |
(tú) substantivaron |
(vos) substantivaron |
(él/ella/usted) substantivaron |
(nosotros-as) substantivaron |
(vosotros-as) substantivaron |
(os) substantivaron |
(ellos-as/ustedes) substantivaron |
Imparfait |
(yo) substantivaron |
(tú) substantivaron |
(vos) substantivaron |
(él/ella/usted) substantivaron |
(nosotros-as) substantivaron |
(vosotros-as) substantivaron |
(os) substantivaron |
(ellos-as/ustedes) substantivaron |
Passé simple |
(yo) substantivaron |
(tú) substantivaron |
(vos) substantivaron |
(él/ella/usted) substantivaron |
(nosotros-as) substantivaron |
(vosotros-as) substantivaron |
(os) substantivaron |
(ellos-as/ustedes) substantivaron |
Futur simple |
(yo) substantivaron |
(tú) substantivaron |
(vos) substantivaron |
(él/ella/usted) substantivaron |
(nosotros-as) substantivaron |
(vosotros-as) substantivaron |
(os) substantivaron |
(ellos-as/ustedes) substantivaron |
substantivaron \su(β)s.tan.tiˈβa.ɾon\
- Troisième personne du pluriel du passé simple de l’indicatif de substantivar.