Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe substantivar |
Subjonctif |
Présent |
que (yo) substantivares |
que (tú) substantivares |
que (vos) substantivares |
que (él/ella/usted) substantivares |
que (nosotros-as) substantivares |
que (vosotros-as) substantivares |
que (os) substantivares |
(ellos-as/ustedes) substantivares |
Imparfait (en -ra) |
que (yo) substantivares |
que (tú) substantivares |
que (vos) substantivares |
que (él/ella/usted) substantivares |
que (nosotros-as) substantivares |
que (vosotros-as) substantivares |
que (os) substantivares |
(ellos-as/ustedes) substantivares |
Imparfait (en -se) |
que (yo) substantivares |
que (tú) substantivares |
que (vos) substantivares |
que (él/ella/usted) substantivares |
que (nosotros-as) substantivares |
que (vosotros-as) substantivares |
que (os) substantivares |
(ellos-as/ustedes) substantivares |
Futur |
que (yo) substantivares |
que (tú) substantivares |
que (vos) substantivares |
que (él/ella/usted) substantivares |
que (nosotros-as) substantivares |
que (vosotros-as) substantivares |
que (os) substantivares |
(ellos-as/ustedes) substantivares |
substantivares \su(β)s.tan.tiˈβa.ɾes\
- Deuxième personne du singulier (tú) du futur du subjonctif de substantivar.