strategematicus
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du grec ancien στρατηγηματικός, strategematikos.
Adjectif [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | strategematicus | strategematică | strategematicum | strategematicī | strategematicae | strategematică |
Vocatif | strategematice | strategematică | strategematicum | strategematicī | strategematicae | strategematică |
Accusatif | strategematicum | strategematicăm | strategematicum | strategematicōs | strategematicās | strategematică |
Génitif | strategematicī | strategematicae | strategematicī | strategematicōrŭm | strategematicārŭm | strategematicōrŭm |
Datif | strategematicō | strategematicae | strategematicō | strategematicīs | strategematicīs | strategematicīs |
Ablatif | strategematicō | strategematicā | strategematicō | strategematicīs | strategematicīs | strategematicīs |
strategematicus \Prononciation ?\
- Stratagématique.
- Strategematica, titre d’un ouvrage de Sextus Julius Frontinus.
Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]
Références[modifier le wikicode]
- « strategematicus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage