stagas
Apparence
Forme de verbe
[modifier le wikicode]stagas \ˈstɑː.ɡas\
- Troisième personne du singulier du passé défini de l’indicatif du verbe stagañ/stagiñ.
Bleiz Rouz a stagas dʼe rannañ diouzh e dropell.
— (Abeozen, Marvailhoù Loened, Skridoù Breizh, Brest, 1943, page 57)- Loup Roux commença à le séparer de son troupeau.
Diwar an Xet kantved, ma voe sujet Kerne-Veur da Vro-Saoz, e stagas ar cʼherneveg da vont war e ziskar.
— (Meven Mordiern, Notennou diwar-benn ar Gelted koz, o istor hag o sevenadur, Skridoù Breizh, 1944, page 166)- À partir du Xe siècle, quand la Cornouailles fut assujettie à l’Angleterre, le cornique commença à décliner.
Hervez he doareoù a wechall, ma teue goude he zaolioù argad da glask ur goudor sioul e pleg ur re zivrecʼh, e stagas he muzelloù ouzh ma re.
— (Lukian Kergoat, Blaz ar Champagn, in Al Liamm, no 164, mai-juin 1974, page 242)- Selon ses manières d’autrefois, où, après ses assauts, elle venait chercher un abri paisible dans une paire de bras, elle colla ses lèvres aux miennes.
Stouet e benn e yeas Pep Guardiola war an dachenn, e-unan-penn, a-raok ar cʼhoarierien, ha raktal e stagas an engroez gant youcʼhadennoù feuls, cʼhwitelladennoù ha kunujennoù.
— (Gwendal Denez, La Manita, in Al Liamm, no 415, mars - avril 2016, page 17)- La tête basse, Pep Guardiola alla sur le terrain, tout seul, avant les joueurs, et tout de suite la foule se mit à crier violemment, à siffler et injurier.