sielestú
Apparence
Étymologie
[modifier le wikicode]- Dérivé de sielestu (« le diner, le souper »).
Verbe
[modifier le wikicode]Personne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | sielestú | sielestuyú | sielestutú |
2e du sing. | sielestul | sielestuyul | sielestutul |
3e du sing. | sielestur | sielestuyur | sielestutur |
1re du plur. | sielestut | sielestuyut | sielestutut |
2e du plur. | sielestuc | sielestuyuc | sielestutuc |
3e du plur. | sielestud | sielestuyud | sielestutud |
4e du plur. | sielestuv | sielestuyuv | sielestutuv |
voir Conjugaison en kotava |
sielestú \siɛlɛsˈtu\ ou \sielesˈtu\ ou \sielɛsˈtu\ ou \siɛlesˈtu\ transitif
Prononciation
[modifier le wikicode]- France : écouter « sielestú [siɛlɛsˈtu] »
Références
[modifier le wikicode]- « sielestú », dans Kotapedia