schipbreukeling
Néerlandais[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Dérivé de schipbreuk (« naufrage »), avec le suffixe -ling.
Nom commun [modifier le wikicode]
Nombre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nom | schipbreukeling | schipbreukelingen |
Diminutif | schipbreukelinkje | schipbreukelinkjes |
schipbreukeling \sχɪp.bɾø:.kə.lɪŋ\ masculin
- Naufragé.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 98,0 % des Flamands,
- 98,9 % des Néerlandais.
Prononciation[modifier le wikicode]
- sχɪp.bɾø:.kə.lɪŋ : écouter « schipbreukeling [Prononciation ?] »
Références[modifier le wikicode]
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]