Aller au contenu

propheta

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
(Latin tardif) Du grec ancien προφήτης, prophḗtēs qui donne aussi la forme prophetes ; de même racine que profor, profari, profatus, « prédire » en latin.
Cas Singulier Pluriel
Nominatif prophetă prophetae
Vocatif prophetă prophetae
Accusatif prophetăm prophetās
Génitif prophetae prophetārŭm
Datif prophetae prophetīs
Ablatif prophetā prophetīs

prophēta \proˈpʰeː.ta\ masculin

  1. Prophète.
    • adsumpsit autem Iesus duodecim et ait illis ecce ascendimus Hierosolyma et consummabuntur omnia quae scripta sunt per prophetas de Filio hominis.  (Lucas, 18,31)
      Jésus prit les douze auprès de lui, et leur dit : Voici, nous montons à Jérusalem, et tout ce qui a été écrit par les prophètes au sujet du Fils de l’homme s’accomplira.

Apparentés étymologiques

[modifier le wikicode]

Dérivés dans d’autres langues

[modifier le wikicode]

Références

[modifier le wikicode]