praedaticius

Latin

Étymologie

Dérivé de praedatus, avec le suffixe -icius.

Adjectif

Cas	Singulier			Pluriel
	Masculin	Féminin	Neutre	Masculin	Féminin	Neutre
Nominatif	praedaticius	praedaticiă	praedaticium	praedaticiī	praedaticiae	praedaticiă
Vocatif	praedaticie	praedaticiă	praedaticium	praedaticiī	praedaticiae	praedaticiă
Accusatif	praedaticium	praedaticiăm	praedaticium	praedaticiōs	praedaticiās	praedaticiă
Génitif	praedaticiī	praedaticiae	praedaticiī	praedaticiōrŭm	praedaticiārŭm	praedaticiōrŭm
Datif	praedaticiō	praedaticiae	praedaticiō	praedaticiīs	praedaticiīs	praedaticiīs
Ablatif	praedaticiō	praedaticiā	praedaticiō	praedaticiīs	praedaticiīs	praedaticiīs

praedaticius \Prononciation ?\

1. De prédation, de butin.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

• « praedaticius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
• « praedaticius », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage