pirú
Apparence
Étymologie
[modifier le wikicode]- Composé de l’adjectif piraf (« amer ») avec le suffixe -ú bien que ce suffixe verbalisant est normalement réservé aux noms. En effet, il s’agit en réalité de la composition du nom piruca (« amertume ») avec le suffixe -ú ; ce qui donnerait le verbe pirucú, mais par soucis de concision, le suffixe -uca est toujours omis en présence du suffixe -ú.
Verbe
[modifier le wikicode]Personne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | pirú | piruyú | pirutú |
2e du sing. | pirul | piruyul | pirutul |
3e du sing. | pirur | piruyur | pirutur |
1re du plur. | pirut | piruyut | pirutut |
2e du plur. | piruc | piruyuc | pirutuc |
3e du plur. | pirud | piruyud | pirutud |
4e du plur. | piruv | piruyuv | pirutuv |
voir Conjugaison en kotava |
pirú \piˈru\ intransitif
Prononciation
[modifier le wikicode]- France : écouter « pirú [piˈru] »
Références
[modifier le wikicode]- « pirú », dans Kotapedia