Aller au contenu

philosophaster

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de philosophus (« philosophe »), avec le suffixe -aster.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif philosophaster philosophastrī
Vocatif philosophaster philosophastrī
Accusatif philosophastrum philosophastrōs
Génitif philosophastrī philosophastrōrum
Datif philosophastrō philosophastrīs
Ablatif philosophastrō philosophastrīs

philosophaster \Prononciation ?\ masculin

  1. Philosophâtre, mauvais philosophe.
    • Vir grauis et philosophaster Tullius aedilis futurus clamat in auribus ciuitatis, inter cetera sui magistratus officia sibi Floram matrem ludorum celebritate placandam; qui ludi tanto deuotius, quanto turpius celebrari solent. — (Augustin, De civitate Dei, II)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Références[modifier le wikicode]