Aller au contenu

perduellis

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de duellis (« ennemi armé »), avec le préfixe per-.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif perduellis perduellēs
Vocatif perduellis perduellēs
Accusatif perduellĕm perduellēs
Génitif perduellĭs perduelliŭm
Datif perduellī perduellĭbŭs
Ablatif perduellĕ perduellĭbŭs

perduellis \Prononciation ?\ masculin

  1. (Archaïsme) Ennemi intime, juré → voir hostis et inimicus en latin classique.
    • quos nos hostes appellamus, eos veteres perduelles appellabant, per eam adjectionem indicantes, cum quibus bellum esset. Dig. 50, 16, 234
    • Patrique potius omnis consolationis benedicimus, qui, disiectis perduellibus, praesenti Nos eripuit periculo […].
      et nous bénissons plutôt le Père de toute consolation d’avoir dispersé les traitres, de nous avoir arraché du danger imminent[…].— (Grégoire XVI, Mirari vos, 1832)

Références[modifier le wikicode]