Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe pender |
Indicatif |
Présent |
(yo) penderé |
(tú) penderé |
(vos) penderé |
(él/ella/usted) penderé |
(nosotros-as) penderé |
(vosotros-as) penderé |
(os) penderé |
(ellos-as/ustedes) penderé |
Imparfait |
(yo) penderé |
(tú) penderé |
(vos) penderé |
(él/ella/usted) penderé |
(nosotros-as) penderé |
(vosotros-as) penderé |
(os) penderé |
(ellos-as/ustedes) penderé |
Passé simple |
(yo) penderé |
(tú) penderé |
(vos) penderé |
(él/ella/usted) penderé |
(nosotros-as) penderé |
(vosotros-as) penderé |
(os) penderé |
(ellos-as/ustedes) penderé |
Futur simple |
(yo) penderé |
(tú) penderé |
(vos) penderé |
(él/ella/usted) penderé |
(nosotros-as) penderé |
(vosotros-as) penderé |
(os) penderé |
(ellos-as/ustedes) penderé |
penderé \pen.deˈɾe\
- Première personne du singulier du futur de l’indicatif de pender.