nominativus
Apparence
Étymologie
[modifier le wikicode]- (Adjectif) Dérivé de nominatus (« nommé »), avec le suffixe -ivus. Calque du grec ancien ὀνομαστικὴ πτῶσις, onomastikê ptôsis.
- (Nom commun) Substantivation de l’adjectif nominativus ; le grec a la même ellipse ὀνομαστικὴ (πτῶσις).
Adjectif
[modifier le wikicode]Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | nominativus | nominativă | nominativum | nominativī | nominativae | nominativă |
Vocatif | nominative | nominativă | nominativum | nominativī | nominativae | nominativă |
Accusatif | nominativum | nominativăm | nominativum | nominativōs | nominativās | nominativă |
Génitif | nominativī | nominativae | nominativī | nominativōrŭm | nominativārŭm | nominativōrŭm |
Datif | nominativō | nominativae | nominativō | nominativīs | nominativīs | nominativīs |
Ablatif | nominativō | nominativā | nominativō | nominativīs | nominativīs | nominativīs |
nōmĭnātīvus \Prononciation ?\ masculin
- Relatif à l'action de nommer.
- (Grammaire) nominativus casus
- le nominatif.
- (Grammaire) nominativus casus
Apparentés étymologiques
[modifier le wikicode]Nom commun
[modifier le wikicode]Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | nominativus | nominativī |
Vocatif | nominative | nominativī |
Accusatif | nominativum | nominativōs |
Génitif | nominativī | nominativōrum |
Datif | nominativō | nominativīs |
Ablatif | nominativō | nominativīs |
nōmĭnātīvus \Prononciation ?\ masculin
- (Grammaire) (Ellipse de casus nominativus) Nominatif.
Dérivés dans d’autres langues
[modifier le wikicode]- Anglais : nominative
- Français : nominatif
Références
[modifier le wikicode]- « nominativus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage