mysticus
Apparence
Étymologie
[modifier le wikicode]- Du grec ancien μυστικός, mystikós.
Adjectif
[modifier le wikicode]Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | mysticus | mystică | mysticum | mysticī | mysticae | mystică |
Vocatif | mystice | mystică | mysticum | mysticī | mysticae | mystică |
Accusatif | mysticum | mysticăm | mysticum | mysticōs | mysticās | mystică |
Génitif | mysticī | mysticae | mysticī | mysticōrŭm | mysticārŭm | mysticōrŭm |
Datif | mysticō | mysticae | mysticō | mysticīs | mysticīs | mysticīs |
Ablatif | mysticō | mysticā | mysticō | mysticīs | mysticīs | mysticīs |
mysticus \Prononciation ?\
- (Religion) Mystique, relatif aux mystères.
Apparentés étymologiques
[modifier le wikicode]Références
[modifier le wikicode]- « mysticus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Étymologie
[modifier le wikicode]- Du latin mysticus.
Nom commun
[modifier le wikicode]mysticus
Taux de reconnaissance
[modifier le wikicode]- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 89,8 % des Flamands,
- 91,9 % des Néerlandais.
Prononciation
[modifier le wikicode]- (Région à préciser) : écouter « mysticus [Prononciation ?] »
Références
[modifier le wikicode]- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]