mussitabundus

Latin

Étymologie

Dérivé de mussito (« dire tout bas, murmurer »), avec le suffixe -bundus.

Adjectif

Cas	Singulier			Pluriel
	Masculin	Féminin	Neutre	Masculin	Féminin	Neutre
Nominatif	mussitabundus	mussitabundă	mussitabundum	mussitabundī	mussitabundae	mussitabundă
Vocatif	mussitabunde	mussitabundă	mussitabundum	mussitabundī	mussitabundae	mussitabundă
Accusatif	mussitabundum	mussitabundăm	mussitabundum	mussitabundōs	mussitabundās	mussitabundă
Génitif	mussitabundī	mussitabundae	mussitabundī	mussitabundōrŭm	mussitabundārŭm	mussitabundōrŭm
Datif	mussitabundō	mussitabundae	mussitabundō	mussitabundīs	mussitabundīs	mussitabundīs
Ablatif	mussitabundō	mussitabundā	mussitabundō	mussitabundīs	mussitabundīs	mussitabundīs

mussitabundus \Prononciation ?\

1. Qui murmure.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

• « mussitabundus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage