Aller au contenu

mik

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : mik-

Conventions internationales

[modifier le wikicode]

mik

  1. (Linguistique) Code ISO 639-3 du mikasuki.

Références

[modifier le wikicode]
Du latin amicus.
Déclinaison de mik
Formes non définies
(trajta të pashquara)
Formes définies
(trajta të shquara)
Singulier
(numri njëjës)
Pluriel
(numri shumës)
Singulier
(numri njëjës)
Pluriel
(numri shumës)
Nominatif
(emërore)
mik miq miku miqtë
Accusatif
(kallëzore)
mik miq mikun miqtë
Génitif
(gjinore)
(i/e//)
miku miqve mikut miqve
Datif
(dhanore)
miku miqve mikut miqve
Ablatif
(rrjedhore)
miku miqsh mikut miqve

mik \ˈmik\

  1. Ami.

Prononciation

[modifier le wikicode]
De mi (quoi) avec le suffixe pluriel -k.

Pronom interrogatif

[modifier le wikicode]

mik \mik\ nominatif pluriel

  1. Quoi, quels.
    • Mik a problémak?
      Quels sont les problèmes ?
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

mik \Prononciation ?\

  1. Pain.

Forme de verbe

[modifier le wikicode]

mik \Prononciation ?\

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif du verbe mikken.

Taux de reconnaissance

[modifier le wikicode]
En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 85,1 % des Flamands,
  • 92,6 % des Néerlandais.

Prononciation

[modifier le wikicode]

Références

[modifier le wikicode]
  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]


Du proto-algonquien *ameθkwa.

mik \mɪkː\ animé

  1. Castor.
Du proto-algonquien *ameθkwa.

mik \mɪkː\ animé

  1. Castor.
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

mik \Prononciation ?\

  1. Avoir pour but, viser.