Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe manar |
Indicatif |
Présent |
(yo) manaste |
(tú) manaste |
(vos) manaste |
(él/ella/usted) manaste |
(nosotros-as) manaste |
(vosotros-as) manaste |
(os) manaste |
(ellos-as/ustedes) manaste |
Imparfait |
(yo) manaste |
(tú) manaste |
(vos) manaste |
(él/ella/usted) manaste |
(nosotros-as) manaste |
(vosotros-as) manaste |
(os) manaste |
(ellos-as/ustedes) manaste |
Passé simple |
(yo) manaste |
(tú) manaste |
(vos) manaste |
(él/ella/usted) manaste |
(nosotros-as) manaste |
(vosotros-as) manaste |
(os) manaste |
(ellos-as/ustedes) manaste |
Futur simple |
(yo) manaste |
(tú) manaste |
(vos) manaste |
(él/ella/usted) manaste |
(nosotros-as) manaste |
(vosotros-as) manaste |
(os) manaste |
(ellos-as/ustedes) manaste |
manaste \maˈnas.te\
- Deuxième personne du singulier (tú) du passé simple de l’indicatif de manar.