latimú
Kotava[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Dérivé de latime (« hypothèque »).
Verbe [modifier le wikicode]
Personne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | latimú | latimuyú | latimutú |
2e du sing. | latimul | latimuyul | latimutul |
3e du sing. | latimur | latimuyur | latimutur |
1re du plur. | latimut | latimuyut | latimutut |
2e du plur. | latimuc | latimuyuc | latimutuc |
3e du plur. | latimud | latimuyud | latimutud |
4e du plur. | latimuv | latimuyuv | latimutuv |
voir Conjugaison en kotava |
latimú \latiˈmu\ bitransitif
- Hypothéquer, mettre en hypothèque.
Dérivés[modifier le wikicode]
Prononciation[modifier le wikicode]
- France : écouter « latimú [latiˈmu] »
Références[modifier le wikicode]
- « latimú », dans Kotapedia