kuraĝigo

Espéranto

Dans d’autres systèmes d’écriture : kuragxigo, kuraghigo

Étymologie

(Date à préciser) Composé de la racine kuraĝ (« courageux, hardi »), du suffixe -ig- (« rendre, amener à ») et de la finale -o (substantif).

Nom commun

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	kuraĝigo \ku.ra.d͡ʒi.ɡo\	kuraĝigoj \ku.ra.d͡ʒi.ɡoj\
Accusatif	kuraĝigon \ku.ra.d͡ʒi.ɡon\	kuraĝigojn \ku.ra.d͡ʒi.ɡojn\

kuraĝigo \ku.ra.d͡ʒi.ɡo\

1. Acte d’inspirer du courage à quelqu’un.
   • Kien alvenos mia penso, ĝis tie mi sendos al la mondo mian mesaĝon kronitan per kuraĝigo. — (Divaldo P. Franco, Filigranoj el Lumo, 1974)

     La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Apparentés étymologiques

→ voir la catégorie Mots en espéranto comportant la racine kuraĝ  et la liste des dérivés de kuraĝ.

Prononciation

→ Prononciation audio manquante. (Ajouter un fichier ou en enregistrer un avec Lingua Libre )