klorit
Apparence
Étymologie
[modifier le wikicode]Nom commun
[modifier le wikicode]Mutation | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Non muté | klorit | kloritoù |
Adoucissante | glorit | gloritoù |
Spirante | cʼhlorit | cʼhloritoù |
klorit \ˈkloː.rit\ masculin
- (Chimie) Chlorite.
Références
[modifier le wikicode]- Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 248a
Forme de verbe
[modifier le wikicode]Mutation | Forme |
---|---|
Non muté | klorit |
Adoucissante | glorit |
Spirante | cʼhlorit |
klorit \ˈkloːrit\
- Deuxième personne du pluriel du présent de l’indicatif du verbe klorañ.
- Deuxième personne du pluriel de l’impératif du verbe klorañ.
Étymologie
[modifier le wikicode]- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
[modifier le wikicode]Cas | Singulier | Duel | Pluriel |
---|---|---|---|
Nominatif | klorit | klorita | kloriti |
Accusatif | klorit | klorita | klorite |
Génitif | klorita | kloritov | kloritov |
Datif | kloritu | kloritoma | kloritom |
Instrumental | kloritom | kloritoma | kloriti |
Locatif | kloritu | kloritih | kloritih |
klorit \Prononciation ?\ masculin inanimé
- (Chimie) Chlorite.