kevrinus
Apparence
Étymologie
[modifier le wikicode]Adjectif
[modifier le wikicode]Mutation | Forme |
---|---|
Non muté | kevrinus |
Adoucissante | gevrinus |
Nature | Forme |
---|---|
Positif | kevrinus |
Comparatif | kevrinusocʼh |
Superlatif | kevrinusañ |
Exclamatif | kevrinusat |
kevrinus \ke.ˈvrĩː.nys\
- Mystérieux.
Ha bremañ e kanent an ton-se, ken kevrinus ma ne cʼheller ket krediñ e ve bet ijinet gant mab-den ; Elizabed ocʼh eilañ an tenor gant he mouezh alto un tammig goloet.
— (Theodor Storm, traduit de l’allemand par Kongar, Lenn ar Ruskad, in Al Liamm, no 101, novembre-décembre 1963, page 448)- Et maintenant ils chantaient cet air, si mystérieux qu’on ne pouvait pas croire qu’il avait été imaginé par un humain ; Élisabeth accompagnant le ténor de sa voix alto un peu couverte.
- Secret.
- Mystique.
- Occulte.
Synonymes
[modifier le wikicode]Références
[modifier le wikicode]- « kevrin, -nek, -nus, -nel » dans François Vallée, Grand dictionnaire français-breton, Édition de l'Impression commerciale de Bretagne, Rennes, 1931-1933, 817 pages, page 488b
- Roparz Hemon, Nouveau dictionnaire breton français, Al Liamm, 6e édition revue et augmentée, 1978, page 457b
- Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 901a, 1225b