kanajlo

Espéranto

Étymologie

(Date à préciser) Composé de la racine kanajl (« canaille ») et de la finale -o (substantif).

Nom commun

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	kanajlo \ka.ˈnaj.lo\	kanajloj \ka.ˈnaj.loj\
Accusatif	kanajlon \ka.ˈnaj.lon\	kanajlojn \ka.ˈnaj.lojn\

kanajlo \ka.ˈnaj.lo\

Canaille, crapule, fripouille, gredin, malfaiteur, scélérat.
- Dum momento li rigardis kviete, sed ili fine tedis lin, li kaptis la tranĉilon, ekkriis: “For, kanajloj!” kaj senkompate hakis dekstren kaj maldekstren. — (Frères Grimm, « Conte de celui qui s’en alla pour connaître la peur », traduit de l’allemand par Kabe sous le titre « Fabelo pri iu, kiu migris por ekkoni timon » dans le recueil Fratoj Grimm - Elektitaj Fabeloj, 1906. → lire en ligne)
  Pendant un moment, il les regarda avec calme, mais ils lui firent finalement perdre patience, il attrappa le couteau et cria : « Ouste, canailles ! », et il frappa sans pitié à droite et à gauche.
- Li faris testamenton. Ha! sinjoro, li min malheredis ĝis la plej eta monero, kaj Petron, tiun kanajlon, li elektis kiel universalan heredanton! — (Henri Vallienne, Ĉu li?, 1908 → lire en ligne)
  Il a fait un testament. Ha ! monsieur, il m’a déshérité de la moindre petite pièce, et c’est Petro, cette crapule, qu’il a choisi comme légataire universel !
- — Silentu, virinaĉo! vi ludas la rolon de modestulino, sed mi konas vin jam de longe, vi estas ruza kanajlo. — (L. L. Zamenhof, Georgo Dandin, 1908 → lire en ligne)
  — Silence, vile femme ! Tu joues la modestie, mais je te connais depuis longtemps dejà, tu es une canaille pleine de ruses.
- Mi sentis min malkuraĝa kanajlo, kiu terurite de la minaco de iu birdkapa monstro, kapablis enmarĉiĝi en la plej malhelan frenezon kaj kunkulpiĝi al la plej fia krimo de la mondo. — (Sándor Szathmári, Vojaĝo al Kazohinio, 1938 → lire en ligne)
  Je me sentais comme une lâche crapule qui, terrifiée par la menace d’un monstre à tête d’oiseau, pouvait s’embourber dans la plus sombre des folies et devenir complice du pire crime du monde.