Aller au contenu

jengelen

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Forme itérative de janken.
Présent Prétérit
ik jengel jengelde
jij jengelt
hij, zij, het jengelt
wij jengelen jengelden
jullie jengelen
zij jengelen
u jengelt jengelde
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben jengelend gejengeld

jengelen \Prononciation ?\ intransitif

  1. Pleurnicher.
    • dat kind jengelt voortdurend : cet enfant pleurniche constamment
  2. Geindre.
    • een jengelend orgel : un orgue qui ne cesse de geindre
pleurnicher
geindre

Taux de reconnaissance

[modifier le wikicode]
En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 82,1 % des Flamands,
  • 96,3 % des Néerlandais.

Prononciation

[modifier le wikicode]

Références

[modifier le wikicode]
  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]