interpositus
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Déverbal de interpono, dérivé de interpositum, avec le suffixe -us, -us.
Nom commun [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | interpositus | interpositūs |
Vocatif | interpositus | interpositūs |
Accusatif | interpositum | interpositūs |
Génitif | interpositūs | interposituum |
Datif | interpositūi ou interpositū |
interpositibus |
Ablatif | interpositū | interpositibus |
interpositus \Prononciation ?\ masculin
- Interposition.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Forme de verbe [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | interpositus | interposită | interpositum | interpositī | interpositae | interposită |
Vocatif | interposite | interposită | interpositum | interpositī | interpositae | interposită |
Accusatif | interpositum | interposităm | interpositum | interpositōs | interpositās | interposită |
Génitif | interpositī | interpositae | interpositī | interpositōrŭm | interpositārŭm | interpositōrŭm |
Datif | interpositō | interpositae | interpositō | interpositīs | interpositīs | interpositīs |
Ablatif | interpositō | interpositā | interpositō | interpositīs | interpositīs | interpositīs |
interpositus \Prononciation ?\
Références[modifier le wikicode]
- « interpositus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage