Aller au contenu

insubstantialis

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

(Latin médiéval) Dérivé de substantialis, avec le préfixe in-.

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif insubstantialis insubstantialis insubstantiale insubstantiales insubstantiales insubstantialia
Vocatif insubstantialis insubstantialis insubstantiale insubstantiales insubstantiales insubstantialia
Accusatif insubstantialem insubstantialem insubstantiale insubstantiales insubstantiales insubstantialia
Génitif insubstantialis insubstantialis insubstantialis insubstantialium insubstantialium insubstantialium
Datif insubstantiali insubstantiali insubstantiali insubstantialibus insubstantialibus insubstantialibus
Ablatif insubstantiali insubstantiali insubstantiali insubstantialibus insubstantialibus insubstantialibus

insubstantialis \Prononciation ?\

  1. Insubstantiel.
    • Etenim vere substantia, subjectum quiddam est. Quod autem subjectum est, simplex non est... Sed enim simplum est Deus. Insubstantialis ergo Deus. Si autem Insubstantialis, nullum ergo Consubstantiale a Deo est. — (Du Cange)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes[modifier le wikicode]