Aller au contenu

indecens

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : indécens

Forme de verbe

[modifier le wikicode]
Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif indecens indecens indecens indecentēs indecentēs indecentia
Vocatif indecens indecens indecens indecentēs indecentēs indecentia
Accusatif indecentem indecentem indecens indecentēs indecentēs indecentia
Génitif indecentis indecentis indecentis indecentium indecentium indecentium
Datif indecentī indecentī indecentī indecentibus indecentibus indecentibus
Ablatif indecentī indecentī indecentī indecentibus indecentibus indecentibus

indecens \Prononciation ?\ (comparatif : indecentior, superlatif : indecentissimus)

  1. Participe présent de indecet :
    1. Indécent, inconvenant, messéant.
      • numquam vidi hominem beatum indecentius — (Sénèque. Ep. 27)
        La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Dérivés dans d’autres langues

[modifier le wikicode]

Références

[modifier le wikicode]