imprimeur-libraire
Apparence
Étymologie
[modifier le wikicode]Nom commun
[modifier le wikicode]Singulier | Pluriel |
---|---|
imprimeur-libraire | imprimeurs-libraires |
\ɛ̃.pʁi.mœʁ.li.bʁɛʁ\ |
imprimeur-libraire \ɛ̃.pʁi.mœʁ.li.bʁɛʁ\ masculin (pour une femme, on dit : imprimeuse-libraire)
- (Imprimerie) Homme qui cumule les fonctions d’imprimeur et de libraire.
On ne lit plus, ô mon cher imprimeur-libraire! on ne lit plus que les journaux
— (Musset, Le Temps, 1831, p. 70.)Léon Bellé, libraire-imprimeur à Lagny
— (Bloy, Journal, 1905, p. 259.)
Variantes
[modifier le wikicode]- On trouve aussi libraire-imprimeur ; ou libraire-éditeur (libraire qui met en vente des livres publiés par ses soins).
Traductions
[modifier le wikicode]- Allemand : Buchdrucker (de)
- Anglais : printer-bookseller (en)
- Asturien : impresor llibreru (ast)
- Catalan : impressor-llibreter (ca)
- Danois : bogtrykker (da)
- Espagnol : impresor librero (es)
- Finnois : kirjanpainaja (fi)
- Gallois : argraffydd-lyfrwerthwr (cy)
- Hongrois : nyomdász-könyvkereskedő (hu)
- Italien : stampatore-libraio (it)
- Letton : grāmatiespiedējs (lv)
- Malais : pencetak buku (ms)
- Maltais : stampatur-bejjiegħ tal-kotba (mt)
- Néerlandais : drukker-boekverkoper (nl)
- Norvégien (bokmål) : boktrykker (no)
- Portugais : inpressor-livreiro (pt)
- Russe : книгопечатник (ru)
- Slovaque : kníhtlačiar (sk)
- Suédois : boktryckare (sv)
- Tchèque : knihtiskař (cs)
Prononciation
[modifier le wikicode]- La prononciation \ɛ̃.pʁi.mœʁ.li.bʁɛʁ\ rime avec les mots qui finissent en \ɛʁ\.
- Somain (France) : écouter « imprimeur-libraire [Prononciation ?] »
Références
[modifier le wikicode]- « imprimeur-libraire », dans TLFi, Le Trésor de la langue française informatisé, 1971–1994 → consulter cet ouvrage