Aller au contenu

hanterour

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
(Vers 1500) Du moyen breton hantereur, Dérivé de hanter moitié »), avec le suffixe -our.
Singulier Pluriel 1 Pluriel 2
hanterour hanterourien hanterourion

hanterour \hãnˈteːrur\ masculin (pour une femme, on dit : hanterourez)

  1. Intermédiaire, médiateur.
    • Gouest eo an arbennigourien da anaout e kaeradurioù dornskridoù Breizh levezonioù ar cʼhreisteiz damdistreset gant hanterourien a-dost  (Guénolé Ridoux, Breizh da vare ar rouaned, traduit par Sten Charbonneau, Coop Breizh, 2019, page 55)
      Les spécialistes repèrent dans les décors des manuscrits bretons des inspirations méridionales filtrées par des intermédiaires plus proches.

Références

[modifier le wikicode]