hör hin
Apparence
Forme de locution verbale
[modifier le wikicode]hör hin \ˌhøːɐ̯ ˈhɪn\
- Deuxième personne du singulier de l’impératif présent de hinhören.
Prononciation
[modifier le wikicode]- Berlin : écouter « hör hin [ˌhøːɐ̯ ˈhɪn] »
hör hin \ˌhøːɐ̯ ˈhɪn\